Opmerking van de uitgever: (Laat u inspireren door een wekelijks overzicht over goed leven. Abonneer u op CNN’s Life, But Better-nieuwsbrief voor informatie en hulpmiddelen die zijn ontworpen om uw welzijn te verbeteren.)
(CNN) Ongeveer een derde van de mensen wereldwijd leeft met chronische pijn – pijn ervaren gedurende meer dan drie maanden – en miljoenen mensen krijgen antidepressiva voorgeschreven om de aandoening te verlichten.
Maar uit een nieuw overzicht van eerder gepubliceerd onderzoek dat dinsdag is gepubliceerd, bleek dat de meeste antidepressiva die worden gebruikt om chronische pijn te verlichten, worden voorgeschreven zonder voldoende betrouwbaar bewijs van hun effectiviteit. Bovendien zijn de mogelijke nadelen niet goed bestudeerd.
Een tweejarige studie door de non-profitorganisatie Cochrane ontdekte dat slechts één antidepressivum, duloxetine, effectief was voor pijnverlichting op korte termijn op basis van het beschikbare bewijsmateriaal. Cochrane is een internationale samenwerking van onderzoekers die de Cochrane Library produceert, die een database bevat met systematische reviews die belangrijke vragen in de gezondheidszorg behandelen.
Verkocht onder de merknamen Irenka en Cymbalta, duloxetine is een serotonine- en norepinefrineheropnameremmer, of SNRI, en verhoogt ook de niveaus van de feel-good neurochemische dopamine.
“Dit is een wereldwijd probleem voor de volksgezondheid”, zegt hoofdauteur Tamar Pincus, een professor en onderzoeker naar chronische pijn aan de Universiteit van Southampton in het Verenigd Koninkrijk.
“Chronische pijn is een probleem voor miljoenen die antidepressiva gebruiken zonder voldoende wetenschappelijk bewijs dat ze helpen, noch een goed begrip van de gevolgen voor de gezondheid op de lange termijn.”
Er is geen bewijs van de effectiviteit van het algemeen toegediende medicijn
De review omvatte 176 onderzoeken met in totaal 28.664 deelnemers en keek naar 25 verschillende antidepressiva. De studies onderzochten voornamelijk drie soorten chronische pijn: fibromyalgie, zenuwpijn en musculoskeletale pijn.
De gemiddelde studieduur was 10 weken en de studies waren gerandomiseerde gecontroleerde onderzoeken – beschouwd als de gouden standaard in medisch onderzoek. Tweeënzeventig van de studies werden gefinancierd door farmaceutische bedrijven.
Het meest voorgeschreven antidepressivum voor chronische pijn wereldwijd was amitriptyline, aldus de studie. Verkocht in de Verenigde Staten onder de merknamen Elavil en Vanatrip, werd het antidepressivum in 1961 goedgekeurd door de Amerikaanse Food and Drug Administration voor de behandeling van depressie bij volwassenen. Het medicijn heeft aanzienlijke bijwerkingen, dus het wordt niet vaak gebruikt voor depressie, maar wordt voorgeschreven voor de behandeling van migraine en chronische pijn, zoals diabetische neuropathie.
De auteurs ontdekten echter dat de meeste onderzoeken naar de effectiviteit van amitriptyline klein waren en dat het bewijs niet betrouwbaar was.
Milnacipran, dat door de FDA is goedgekeurd voor fibromyalgie, was volgens de review ook effectief in het verminderen van pijn, maar wetenschappers waren niet zo zeker van dit medicijn in vergelijking met duloxetine vanwege beperkte studies met weinig mensen.
Iedereen die antidepressiva gebruikt voor chronische pijnverlichting, moet met zijn arts praten voordat hij stopt met de medicatie vanwege zorgen over het nieuwe rapport, benadrukten de auteurs.
De pijn is niet uniform
Van antidepressiva wordt gedacht dat ze helpen bij pijn omdat de systemen van het lichaam die stemming en pijn reguleren elkaar overlappen, legt Ryan Patel uit, een onderzoeker die chronische pijn bestudeert aan het Wolfson Centre for Age-related Diseases aan King’s College London.
Hij zei dat de belangrijkste vraag die onderzoekers moeten beantwoorden niet is of antidepressiva effectief zijn bij de behandeling van pijn, maar “voor wie zijn antidepressiva effectief?”
“Zelfs als de oorzaak van chronische pijn dezelfde is, variëren de biologische veranderingen die optreden in het zenuwstelsel, en dus is het geen verrassing dat pijn van persoon tot persoon anders is en niet iedereen op dezelfde medicijnen zal reageren,” zei hij. Patel, die niet betrokken was bij de review.
“Wat deze uitgebreide analyse aantoont, is dat wanneer klinische onderzoeken slecht zijn opgezet in de veronderstelling dat ieders pijnervaring hetzelfde is, de meeste antidepressiva een beperkt nut lijken te hebben voor de behandeling van chronische pijn”, voegde Patel toe in een verklaring.
Langdurig gebruik vereist studie
Zelfs voor het antidepressivum duloxetine was er volgens de review geen onderzoek naar langdurig gebruik van het medicijn.
“Hoewel we ontdekten dat duloxetine pijnverlichting op korte termijn bood bij de patiënten die we bestudeerden, blijven we ons zorgen maken over de mogelijke schade op lange termijn vanwege hiaten in het huidige bewijs,” zei Pincus.
Het rapport zei dat toekomstig onderzoek eventuele nadelige effecten van het gebruik van antidepressiva voor chronische pijn zou moeten aanpakken, en merkte op dat de bestaande gegevens hierover “slecht” waren.
“Duloxetine lijkt op dit moment erg goed voor pijnverlichting op korte termijn, maar ik wil benadrukken dat patiënten gedurende drie weken, vier weken, zes weken geen duloxetine of een ander antidepressivum krijgen voorgeschreven. Het is dus echt schokkend dat we hebben geen bewijs voor langdurig gebruik van zelfs duloxetine,’ zei Pincus.
dr. Cathy Stannard, de klinische leider van de Britse National Institute for Health and Care Excellence (NICE) richtlijn voor chronische pijn, en pijnspecialist voor de geïntegreerde zorgraad van NHS Gloucestershire in het VK, zei dat het belangrijk was om te focussen op sociale en psychologische invloeden op hoe mensen ervaren pijn en het belang van de arts-patiëntrelatie.
“Er is goed bewijs dat voor mensen met pijn, medelevende en consistente relaties met clinici de basis blijven van succesvolle zorg”, zei Stannard, die niet betrokken was bij het onderzoek, in een verklaring.
“Onderzoek toont aan dat wat mensen het meest willen een sterke, empathische relatie met hun zorgverlener is. Ze willen tijd om te bespreken wat belangrijk voor hen is, en ze willen gemakkelijke toegang tot ondersteuning en om partners in hun zorg te zijn.”
Niet-farmaceutische interventies zoals ondersteuning bij mobiliteit, schuldbeheer, trauma en sociaal isolement zouden waarschijnlijk ook mensen helpen die met pijn leven, voegde hij eraan toe.
