Nieuwe gevallen van chronische pijn komen vaker voor in de Verenigde Staten dan die van andere chronische aandoeningen, zoals diabetes, depressie en hoge bloeddruk, volgens een studie van de National Institutes of Health. De bevindingen bieden een grootschalige bevestiging van wat eerder onderzoek heeft aangetoond: chronische pijn komt verrassend vaak voor in Amerika.
Deskundigen weten dat ongeveer een vijfde van de Amerikaanse volwassenen chronische pijn heeft, maar de nieuwe studie biedt inzicht in hoeveel mensen elk jaar opnieuw lijden. Onderzoekers analyseerden gegevens van 10.415 volwassenen die deelnamen aan twee edities van een jaarlijkse enquête onder leiding van de Centers for Disease Control and Prevention. Respondenten rapporteerden hoe vaak ze pijn voelden in de afgelopen drie maanden en of deze pijn hun dagelijks leven beïnvloedde.
“We hebben het over een groot probleem voor de volksgezondheid”, zei dr.
De studie toont aan dat naarmate meer mensen nieuwe gevallen van chronische pijn ontwikkelen, bestaande patiënten moeite hebben om te herstellen. Slechts ongeveer 10% van de mensen met chronische pijn in 2019 was pijnvrij in 2020, wat benadrukt hoe moeilijk het is om te behandelen.
“Het is astronomisch”, zegt Richard L. Nahin, de hoofdauteur van de studie en de belangrijkste epidemioloog van het National Center for Complementary and Integrative Health.
En die aantallen zijn waarschijnlijk toegenomen tijdens de pandemie van het coronavirus, zei Beth Darnall, hoogleraar anesthesiologie, perioperatieve geneeskunde en pijngeneeskunde aan de Stanford School of Medicine, die niet bij het onderzoek betrokken was. Maar een aantal bestaande en opkomende behandelingen kunnen de pijn verlichten.
“Er zijn echt oplossingen en er is hulp,” zei Dr. Darnall. “Helaas is het niet gemakkelijk te vinden.”
Waarom is chronische pijn zo moeilijk te behandelen?
Het is moeilijk om één definitie van pijn te vinden. De studie definieerde mensen met chronische pijn als degenen die aangaven de afgelopen drie maanden de meeste dagen of elke dag pijn te hebben gehad. En chronische pijn zelf kan een ziekte zijn, zei dr. Prasad Shirvalkar, universitair hoofddocent anesthesie en neurologische chirurgie aan de Universiteit van Californië, San Francisco, die pijnbestrijding bestudeert. Hij voegde eraan toe dat het jaren kan duren voordat sommige patiënten een juiste diagnose krijgen voor aandoeningen die chronische pijn veroorzaken, en dat meer dan een derde van de gevallen zonder duidelijke oorzaak optreedt.
“Het is alsof er een brandalarm afgaat, maar er is geen brand”, zei hij.
Zelfs wanneer artsen aandoeningen kunnen diagnosticeren die chronische pijn veroorzaken, zijn velen niet toegerust om het te behandelen. “Er is echt een onderschatting in de medische gemeenschap over pijnbeheersing,” zei Dr. Michael Bottros, hoofd klinische operaties en medisch directeur pijnbestrijding aan de Keck School of Medicine aan de Universiteit van Zuid-Californië. En omdat pijn “vaag” is en van persoon tot persoon verschilt, voegde hij eraan toe, kan het moeilijk zijn om geschikte behandelingen te vinden.
De studie keek ook naar hoe pijn zich ontwikkelt tot chronische pijn. Deelnemers die acute pijn ervoeren, hadden meer kans om in het volgende jaar chronische pijn te ontwikkelen, waarbij ongeveer een op de zes mensen met niet-chronische pijn een jaar later chronische pijn meldde. Met andere woorden, zonder vroegtijdig ingrijpen, zeggen experts, kan de pijn soms verergeren. Wat begint als acute of incidentele pijn kan escaleren tot een langdurig probleem. Maar niet iedereen heeft gelijke toegang tot die zorg, zei Dr. Darnall.
Hoe u hulp kunt krijgen bij chronische pijn
Experts raden aan om eerst een huisarts te raadplegen als u pijn ervaart die uw dagelijks leven verstoort. Als u na zes weken niet verbetert, raadt Dr. Botros aan om een specialist te raadplegen. Als u problemen ondervindt bij het vinden van een chronische pijnspecialist, kan dr. Shirvalkar raadt aan om pijncentra te zoeken bij grote universiteiten, waarvan vele telehealth-afspraken aanbieden.
Gemeenschapsziekenhuizen kunnen mogelijk ook middelen aanbieden. Dr. Darnall zei dat aandoeningspecifieke belangenorganisaties, zoals de Marfan Foundation, ook educatief materiaal kunnen verstrekken en patiënten kunnen helpen bij het vinden van aanbieders. Recente veranderingen in Medicare hebben ook de dekking voor chronische pijnbehandeling uitgebreid, zei Dr. Nahin.
Als reactie op de opioïde-epidemie hebben sommige artsen geprobeerd af te stappen van medicatie als eerste reactie op de behandeling van chronische pijn. Het is van cruciaal belang om chronische pijn te behandelen via een multimodale aanpak, zeiden experts, met behulp van verschillende behandelingen. Een patiënt kan bijvoorbeeld naar fysiotherapie, maar ook naar een GGZ-professional voor cognitieve gedragstherapie. “Eén keer proeven van een behandeling zal nooit genoeg zijn”, zei dr. Shirwalkar.
Geestelijke gezondheidszorg is een bijzonder veelbelovende, maar vaak ontoereikende manier om met chronische pijn om te gaan. “Een psycholoog kan helpen om fundamenteel te herformuleren hoe mensen zich verhouden tot hun pijn of zelfs de signalen die ze in hun lichaam horen”, zei Dr. Shirvalkar.
Er komen ook nieuwere behandelingen aan: onderzoekers onderzoeken of psychedelica, virtual reality-therapieën en hersenstimulatie pijn kunnen verlichten.
“Het is geen one-size-fits-all,” zei Dr. Darnall. “Patiënten zijn geen monoliet.”
