In het midden van deze NASA-foto, genomen in 2012, beweegt de Petermann-gletsjer in het noordwesten van Groenland geleidelijk richting de oceaan, waarbij grote delen afbreken en wegdrijven als ijsbergen. UCI en NASA JPL-onderzoekers gebruikten satellietgegevens van drie Europese missies om te leren hoe warm oceaanwater ervoor zorgt dat de grondlijn van de gletsjer migreert, wat leidt tot snelle degradatie. Krediet: NASA
De studie laat zien dat de omvang van de toekomstige zeespiegelstijging sterk kan worden onderschat.
Uit nieuw onderzoek is gebleken dat de aardingslijn van de Groenlandse Petermann-gletsjer verschuift tijdens getijdencycli, waardoor warm zeewater het smelten van ijs kan versnellen. Deze voorheen onbekende interactie zou een stijging van 200% kunnen veroorzaken in projecties voor zeespiegelstijging voor oceaanafvoerende gletsjers als deze in modellen wordt opgenomen.
Tijdens een studie op de Petermann-gletsjer in het noordwesten van Groenland ontdekten onderzoekers van de University of California, Irvine en NASA’s Jet Propulsion Laboratory een ongeziene manier waarop het ijs en de oceaan op elkaar inwerken. Glaciologen zeiden dat hun bevindingen zouden kunnen betekenen dat de klimaatgemeenschap de omvang van de toekomstige zeespiegelstijging als gevolg van afnemende poolijskappen schromelijk heeft onderschat.
Met behulp van satellietradargegevens van drie Europese missies heeft de UCI/[{” attribute=””>NASA team learned that Petermann Glacier’s grounding line – where ice detaches from the land bed and begins floating in the ocean – shifts substantially during tidal cycles, allowing warm seawater to intrude and melt ice at an accelerated rate. The group’s results are the subject of a paper published on May 8 in Proceedings of the National Academy of Sciences.
“Petermann’s grounding line could be more accurately described as a grounding zone, because it migrates between 2 and 6 kilometers as tides come in and out,” said lead author Enrico Ciraci, UCI assistant specialist in Earth system science and NASA postdoctoral fellow. “This is an order of magnitude larger than expected for grounding lines on a rigid bed.”
He said the traditional view of grounding lines beneath ocean-reaching glaciers was that they did not migrate during tidal cycles, nor did they experience ice melt. But the new study replaces that thinking with knowledge that warm ocean water intrudes beneath the ice through preexisting subglacial channels, with the highest melt rates occurring at the grounding zone.
The researchers found that as Petermann Glacier’s grounding line retreated nearly 4 kilometers – 2½ miles – between 2016 and 2022, warm water carved a 670-foot-tall cavity in the underside of the glacier, and that abscess remained there for all of 2022.
“These ice-ocean interactions make the glaciers more sensitive to ocean warming,” said senior co-author Eric Rignot, UCI professor of Earth system science and NASA
Ciraci’s research was supported by the NASA Postdoctoral Program at the Jet Propulsion Laboratory. Joining Ciraci and Rignot on the project were Bernd Scheuchl, UCI associate project scientist; Valentyn Tolpekin and Michael Wollersheim of Finland’s Iceye mission; Lu An of China’s Tongji University; Pietro Milillo of the University of Houston; Jose-Luis Bueso-Bello of the German Aerospace Center; and Luigi Dini of the Italian Space Agency.
