Deze week werd bekend dat Atletiek eindelijk tot overeenstemming is gekomen met een groep politici om een nieuw stadion te bouwen voor de club, die al jaren vastzit in een verouderde faciliteit.
Als dit bekend klinkt, komt dat omdat dezelfde situatie, met dezelfde grondgedachte, zich al meer dan 100 jaar afspeelt. The Athletics, een rookie-franchise die oorspronkelijk uit Philadelphia kwam voordat hij naar Kansas City, Mo verhuisde. en toen naar Oakland, Californië, leken ze nooit tevreden met waar ze waren.
Van een honkbalveld beperkt door verboden blauwe wetten in Philadelphia tot een haastig herbouwd honkbalveld in Kansas City tot een brutalistisch betonnen paleis in Oakland, ze hebben altijd hun zinnen gezet op iets beters. Ze verkenden Denver, speelden poker in San Jose en Fremont en kozen verschillende locaties in Oakland. Maar nu, in een door de gouverneur van Nevada aangekondigde deal die nog steeds met verschillende hindernissen wordt geconfronteerd, willen ze een stadion bouwen op de Las Vegas Strip dat theoretisch klaar zou zijn voor het seizoen 2027.
Het is een situatie die optimisme veroorzaakt in Vegas, frustratie in Oakland en ongetwijfeld overal in het oog springt. De A’s, met negen World Series-titels en 17 seizoenen met 100 nederlagen, lijken het grootste deel van hun bestaan op de rand van een verhuizing te hebben gestaan.
“Het is mogelijk dat er al in juni over herplaatsing wordt gestemd”, zei commissaris Rob Manfred donderdag tegen verslaggevers toen hem werd gevraagd naar de Las Vegas-deal. Gezien hoe ver het plan nog moet gaan en hoeveel er de afgelopen weken al is veranderd, noemde hij echter een eerdere locatie voor het stadion, in plaats van het huidige plan van het team om op de Tropicana Las Vegas-site te bouwen. .
De reputatie van bezorgdheid van het team is welverdiend. De atletiek is verbonden met de Braves (Boston, Milwaukee en Atlanta) en de Orioles (Milwaukee, St. Louis en Baltimore) voor de meest bereisde franchises. Maar in een nogal vreemde gril, hadden de A’s slechts vier homeruns in hun 123 seizoenen van spelen – minder dan alle teams behalve een handvol teams.
Helaas voor de A’s zal geen van hun vier parken worden aangezien voor een klassieker als Fenway Park in Boston of een modern wonder als Globe Life Field van de Rangers.
Een blik op deze vier stadia maakt duidelijk waarom de A’s een eeuwigdurende rol hebben gespeeld.
Columbia-park
1901-1908 | World Series-titels: 0
Hoofdspeler: Eddie Plank, P, 51 overwinningen boven vervanging
Gebouwd voor een nieuw team in een nieuwe competitie waarin niemand wist wat te verwachten, was Columbia Park meteen te klein. Het had een capaciteit van 9.500, hoewel meer mensen toekeken vanaf nabijgelegen daken. Het team had het moeilijk, maar zelfs op zijn hoogtepunt had het minder dan 14.000 fans.
Het meest opmerkelijke moment van het stadion, althans in termen van absurditeit, kwam in de World Series van 1905 toen Connie Mack’s Athletics en John McGraw’s New York Giants samenzweerden om een regenbui te vervalsen om te voorkomen dat ze voor een schaars publiek zouden spelen.
Zoals gemeld in de New York Times, stond Match 3 gepland voor woensdag 11 oktober, maar met een publiek van ongeveer 4.000 en betalende clubs die volledig afhankelijk waren van kaartverkoop, kwamen de managers overeen om eerder een lichte motregen te veinzen. het veld onbespeelbaar. Sammy Strang, een assistent-speler voor de Giants, hielp de gimmick te verkopen, waarbij The Times zei: “Een typische pantomime was die van Strang, die van de tribune sprong en omhoogkijkend naar de lucht, zijn armen uitstrekte en wenkte om het vocht om te vallen.’
Het spel werkte. De teams speelden de volgende dag Game 3, met een gerapporteerde menigte van 10.991 bijna driedubbele woensdagpoort.
De atletiek speelde nog drie gedenkwaardige jaren in Columbia, en binnen tien jaar na hun vertrek werd het stadion afgebroken en vervangen door woningen.
Shibe-park
1909-1954 | World Series-titels: 5
Topslagman: Lefty Grove, P, 68.4 OORLOG
In de hoop te profiteren van de populariteit van zijn team, bouwde Charles Shibe, de belangrijkste eigenaar van de atletiek, het eerste honkbalstadion van staal en beton, waarmee hij Fenway Park met drie seizoenen en Wrigley Field met vijf seizoenen versloeg. De beslissing wierp zijn vruchten af, met de Times die meldde dat Philadelphia’s eerste wedstrijd van het seizoen 1909 werd bijgewoond door een recordaantal van 30.162 fans. De atletiek leidde de AL drie opeenvolgende jaren.
Shibe Park was de thuisbasis van een aantal geweldige teams, waarbij de atletiek daar negen wimpels en vijf World Series-titels won, maar de eigenaren haalden routinematig de beperkende blauwe wetten van de staat aan om hun vermogen om thuiswedstrijden op zondag te spelen te beperken, waardoor de club in het nadeel was ten opzichte van anderen in de groep. Het team, wanhopig op zoek naar geld, vervreemdde ook fans door de nabijgelegen tribunes op het dak te blokkeren met een 10 meter hoge muur genaamd Connie Mack’s Spite Fence.
Toen Shibe Park in verval begon te raken, herstelden de atletiek nooit van de uitverkoop van het kampioenschap in 1930. Ze eindigden 14 keer op de laatste of tweede plaats in een periode van 20 seizoenen van 1935 tot 1954, en trokken slechts 304.666 fans in hun laatste seizoen. – minder dan ze hadden in alle seizoenen op één na in het kleine Columbia Park. .
In 1971 werd het stadion in brand gestoken, waarbij het grootste deel ervan werd verwoest. “Het Connie Mack Stadium is onlangs door brand verwoest”, schreef Arthur Daley in The Times, verwijzend naar de Shibe met de naam die het de afgelopen jaren heeft gebruikt. “Als er niets anders was, leidde het tot een aantal gelukkige herinneringen.”
De beroemde hoektoren van het stadion, met het oorspronkelijke kantoor van Mack, werd in 1976 gesloopt. Een kerk bouwde een heiligdom op de plek.
Gemeentelijk Stadion
1955-1967 | World Series-titels: 0
Topslagman: Ed Charles, derde honk, 14.4 WAR
George E. Muehlebach verdient enige eer voor zijn voorspelling dat het stadion dat hij in 1923 bouwde voor het minor league-team, de Kansas City Blues, op een dag de thuisbasis zou kunnen zijn van een Major League-team. In feite was het allemaal samen: de Kansas City Monarchs of the Negro Leagues waren huurders van het stadion. Maar met zijn ogen gericht op een National of American League-team, ontwierp Muehlebach het stadion met grote bases om uitbreiding mogelijk te maken. Toen Arnold Johnson de atletiek kocht en het team in 1955 naar Kansas City verhuisde, bleek helaas dat de bases en bijna het hele stadion moesten worden herbouwd.
Door kostenoverschrijdingen was de capaciteit van het stadion veel lager dan verwacht, en het park was amper klaar toen het seizoen begon.
De A’s eindigden als zesde in hun eerste seizoen in Missouri en zouden zo hoog niet meer bereiken, en sloten hun 13 seizoenen daar af met een record van 829-1.224 en geen ‘postseason’-optredens. Het bijwonen van het Municipal Stadium stond in alle seizoenen op één na in de onderste drie van de AL.
Het was niet allemaal slecht. Charles O. Finley kocht het team in 1960 en leidde, temidden van verschillende shenanigans, een ongelooflijke opeenstapeling van talent, met Hall of Famers Reggie Jackson en Catfish Hunter die hun carrière begonnen in Kansas City.
Het stadion is in 1976 gesloopt. Op de oude plek is een tuin met een plaquette gelegen, omgeven door een woonwijk.
Oakland Colosseum
1968-heden | World Series-titels: 4
Topslagman: Rickey Henderson, linkerveld, 72.7 WAR
Het Oakland Coliseum, gebouwd op de multifunctionele stadiongekte van de jaren zestig, was vanaf het begin eigenzinnig. Het ronde ontwerp gaf het Colosseum verreweg het gemeenste gebied in honkbal. Het werd in een heuvel gegraven, waardoor het speeloppervlak 6,5 meter onder zeeniveau lag. Wilde katten, lekkende riolering en een buidelrat die in een van de tv-hokjes woonde, zouden pas later tevoorschijn komen.
De A’s hadden meerdere seizoenen van parkdominantie, wonnen drie opeenvolgende World Series-titels in de jaren zeventig en gingen drie opeenvolgende jaren naar de serie van 1988 tot 1990 (één keer gewonnen), maar het aantal bezoekers varieerde enorm en daalde tot slechts 306.763 (3.787). per spel) in 1979 en piekte op 2,9 miljoen (35.805 per spel) in 1990.
Onpopulaire veldwisselingen op bevel van de Oakland Raiders van de NFL zorgden ervoor dat een saai veld er niet-overeenkomend en lelijk uitzag. Parkonderhoud werd onhandelbaar en de verschillende teameigenaren klaagden voortdurend over het gebrek aan voorzieningen.
Een agressieve uitverkoop van veelbelovende spelers in de afgelopen jaren, gecombineerd met de duidelijke voorkeur van het team voor Las Vegas, heeft geresulteerd in een enorme terugslag van fans. Het team telde vorig seizoen gemiddeld slechts 9.849 fans per wedstrijd en dit jaar is het nog erger met 8.695. Het helpt niet dat het team met 10-42 tot en met donderdag op schema lag voor het slechtste record in het moderne honkbaltijdperk.
Nu de Raiders al naar Las Vegas zijn vertrokken, de Golden State Warriors naar San Francisco verhuizen en het huurcontract van de A’s afloopt na het seizoen 2024, kan het Colosseum-complex binnenkort zonder vaste huurders komen te zitten. Dan zou het hoogstwaarschijnlijk hetzelfde lot ondergaan als de vorige drie A’s-parken, die geen van alle meer dan een plaquette hebben achtergelaten om ze te herinneren.
