Een nieuwe studie heeft aangetoond dat een chemische stof die wordt aangetroffen in sucralose, dat wordt verkocht onder de merknaam Splenda, DNA beschadigt.
Onderzoekers van de North Carolina State University en de University of North Carolina in Chapel Hill ontdekten dat sucralose-6-acetaat, de chemische stof die wordt gevormd wanneer we Splenda verteren, “genotoxisch” is, wat betekent dat het DNA afbreekt.
De chemische stof wordt ook in sporen aangetroffen in Splenda zelf, wat vragen oproept over hoe de zoetstof kan bijdragen aan gezondheidsproblemen, aldus de onderzoekers.
“Ons nieuwe werk toont aan dat sucralose-6-acetaat genotoxisch is”, zegt Susan Schiffman, corresponderende auteur van de studie en assistent-professor in de gezamenlijke afdeling biomedische technologie aan de North Carolina State University en de University of North Carolina in Chapel Hill.
Het team ontdekte ook dat sporen van sucralose-6-acetaat te vinden zijn in kant-en-klare merken van de zoetstof.
De Europese Autoriteit voor voedselveiligheid heeft de consumptie van de chemische stof in hoeveelheden van meer dan 0,15 microgram per dag als “toxicologisch zorgwekkend” beschouwd.
“Ons werk suggereert dat sporen van sucralose-6-acetaat in een dagelijkse suikerhoudende drank deze limiet overschrijden,” zei Schiffman. “En dan hebben we het nog niet eens over de hoeveelheid sucralose-6-acetaat die wordt geproduceerd als metabolieten nadat mensen sucralose hebben geconsumeerd.”
Voor de studie voerden de onderzoekers een reeks in-vitro-experimenten uit, waarbij menselijke bloedcellen werden blootgesteld aan sucralose-6-acetaat en gecontroleerd op markers van genotoxiciteit.
“Kortom, we ontdekten dat sucralose-6-acetaat genotoxisch is en dat het DNA effectief verstoorde in cellen die aan de chemische stof waren blootgesteld,” zei Schiffman.
De onderzoekers voerden ook in-vitrotesten uit waarbij menselijke darmweefsels werden blootgesteld aan sucralose-6-acetaat.
“Andere studies hebben aangetoond dat sucralose een negatieve invloed kan hebben op de darmgezondheid, dus we wilden zien wat daar aan de hand zou kunnen zijn,” zei Schiffman.
“Toen we sucralose en sucralose-6-acetaat blootstelden aan darmepitheelweefsels – het weefsel dat je darmwand bekleedt – ontdekten we dat beide chemicaliën een ‘lekkende darm’ veroorzaken. Kortom, ze maken de darmwand meer doorlaatbaar. De chemicaliën beschadigen de ‘tight junctions’ of knooppunten, waar cellen in de darmwand met elkaar verbonden zijn.”
“Een lekkende darm is problematisch, omdat het betekent dat dingen die normaal in de ontlasting uit het lichaam worden gespoeld, in plaats daarvan uit de darm lekken en in de bloedbaan worden opgenomen.”
De onderzoekers keken ook naar de genetische activiteit van de darmcellen om te zien hoe ze reageerden op de aanwezigheid van sucralose-6-acetaat.
Darmcellen die werden blootgesteld aan sucralose-6-acetaat bleken genen te beïnvloeden die verband houden met het volgende:
- Oxidatieve stress
- Oxidatieve stress wordt geassocieerd met veroudering en wordt gedefinieerd als de verstoring van het evenwicht tussen de productie van reactieve zuurstofspecies (vrije radicalen) en antioxidantafweer, volgens de National Library of Medicine.
- In wezen betekent dit dat oxidatieve stress weefsels en organen kan beschadigen, wat vervolgens kan leiden tot ziekten zoals kanker, Parkinson, Alzheimer, diabetes en hartaandoeningen.
- Dit betekent in wezen dat sucralose-6-acetaat kan leiden tot een verhoogd risico op kanker.
“We ontdekten dat darmcellen die waren blootgesteld aan sucralose-6-acetaat een verhoogde activiteit hadden in genen die verband houden met oxidatieve stress, ontsteking en carcinogenese,” zei Schiffman. “Dit werk roept een aantal zorgen op over de mogelijke gezondheidseffecten van sucralose en zijn metabolieten.”
“Het is tijd om de veiligheid en wettelijke status van sucralose te herzien, omdat er steeds meer aanwijzingen zijn dat het aanzienlijke risico’s met zich meebrengt.”
Schiffman moedigt mensen in ieder geval aan om producten met sucralose te vermijden.
“Het is iets dat je niet moet eten,” zei hij.
Het artikel, “Toxicologische en farmacokinetische eigenschappen van sucralose-6-acetaat en parentale sucralose: in vitro screeningtests”, is gepubliceerd in het Journal of Toxicology and Environmental Health Part B: Critical Reviews. De paper is geschreven door Troy Nagle, Distinguished Professor of Biomedical Engineering bij NC State en UNC en Distinguished Professor of Electrical and Computer Engineering bij NC State. Terrence Furey, hoogleraar genetica en biologie aan de UNC. en Elizabeth Scholl, een voormalig onderzoeker bij NC State die momenteel bij Sciome LLC werkt.
De auteurs hebben geen belangenconflict. Het onderzoek werd ondersteund door de Engineering Foundation van NC State.
