Ik zou geen nee zeggen tegen nog een paar runs, maar het was niettemin een leuke overwinning (en serie).
Vanavond was leuk, jongens! De Orioles hadden geweldige pitching en genoeg hits om de Rays te verslaan en zowel de reeks als de wedstrijd met 2-1 te winnen.
Iedereen vroeg zich af wie decaan Kramer vanavond zou komen opdagen. Zou hij de werper zijn die vorige week de Atlanta Braves stopte of de puinhoop die de rest van het seizoen een 6+ ERA samenstelde? Het leek erop dat het de tweede zou worden toen Kremer tweemaal vier wijd gooide in de eerste inning. Maar na die twee hits kwam Kremer door en zag er nog beter uit dan de werper die de Braves versloeg.
De enige twee vrije lopen die Kremer toegaf, kwamen terug met één uit in de eerste inning, waarna hij negen slagmensen op rij uitschakelde. De Rays probeerden een rally te maken in zowel de vierde als de vijfde inning met telkens back-to-back singles. In de vierde induceerde Kremer een dubbelspel met een grondbal om de inning te openen. En in de tweede, met lopers op het eerste en tweede honk met nul uit, schakelde Kremer er eenvoudig twee uit en kreeg een bal om er een einde aan te maken.
Kremer sloot zijn avond af met een 1-2-3 zesde beurt, en wat een avond was het. Zijn fastball sloeg met regelmaat 97, hij had 11 swings en missers en hij leek de controle te hebben. Zijn laatste worplijn: 6 IP, 4 H, 0 R, 2 BB, 4 K. Hij verliet de wedstrijd met 0-0, maar zijn team scoorde twee punten in de tweede helft van de zesde inning om hem in de opstelling te plaatsen om de winnen.
Net zoals Kremer de Rays had uitgeschakeld, deden de Rays-werpers hetzelfde met de Orioles in vijf innings. Starter Jalen Beeks stond in de eerste twee innings slechts één honkslag toe, een tweehonkslag van Adam Frazier. Hij werd gevolgd door Yoni Tsirinos, die de Orioles kansen gaf die ze in eerste instantie niet verzilverden.
Ze hadden twee honklopers in de derde dankzij een honkslag van Cedric Mullins en Adley Rutschman, maar konden die niet binnenbrengen. Ze verspilden een Austin Hays-tweehonkslag in de vierde. Ryan O’Hearn kreeg vier wijd met één uit in de vijfde, maar Mullins sloeg in een dubbelspel. Maar toen, eindelijk, in de zesde inning braken ze door.
Rutschman begon met een honkslag en schoof op naar het derde honk na een tweehonkslag van Anthony Santander. Ryan Mountcastle kreeg vier wijd en zorgde voor volle honken. Ja, dat zei ik goed! Wandeling! Dat bracht Adam Fraser naar de plaat. Hij leverde niet bepaald een beslissende slag, maar het lukte wel. Hij sneed een bal langs de rechterkant die niet echt een dubbele bal was. Het was een beetje traag en de harde glijbaan van Mountcastle in de tweede verpestte elke kans.
Mountie sloeg een grounder naar het tweede honk, maar Adley scoorde vanaf het derde honk en zette het eerste punt van de wedstrijd op het bord. Hays volgde onmiddellijk met een RBI-honkslag en nadat Gunnar Henderson een vrije loop van negen toonhoogte had getrokken, leken de Orioles klaar voor een enorme inning. Helaas was er geen grote opkomst. Jorge Mateo, wiens aanvallende ster de laatste tijd snel aan het vallen is, en O’Hearn konden geen runs meer binnenhalen.
Dankzij de indrukwekkende bullpen van de Orioles waren die twee runs precies hoeveel het team nodig had om te winnen. Austin Voth verving Kremer en zag er geweldig uit in zijn 1-2-3 zevende inning, maar was wankel toen hij terugkeerde voor de achtste. Yandy Diaz en Wander Franco namen hem voor respectievelijk een tweehonkslag en een honkslag, waarmee ze een punt binnenreden. Het is klote, maar deze twee zijn echt goed in honkbal. Ik ga mijn hervonden vertrouwen in Voth niet verliezen.
Daarna was het echter allemaal voorbij voor de Rays. Danny Coulombe verving Voth en was uitstekend. Randy Arozarena kreeg drie slag en Coulombe liet hem voor gek staan met een treffer van drie worpen. Hij deed eigenlijk hetzelfde als Harold Ramirez om uit de inning te komen. Deze brekende toonhoogtes zijn geen grap!
Het was Yennier Cano’s tijd in de negende, en het was net zo vies en belachelijk als je zou verwachten. Sterker nog, hij was misschien nog smeriger en belachelijker dan je had verwacht. Hij liet het er gemakkelijk uitzien met een acht-pitch 1-2-3. Hij kreeg twee worpen en een swingende strikeout om de wedstrijd te beëindigen.
O’s overwinning, 2-1! Ze nemen de serie over van het enige team in de American League met een betere staat van dienst dan zij en zagen er sterk uit in de eerste zes wedstrijden van de zogenaamde handschoen. Ze zijn morgen vrij en verwelkomen de Pittsburgh Pirates op vrijdag in de stad. De Pirates komen na hun hete start weer met beide benen op de grond en hopelijk kunnen de Orioles hiervan profiteren.
Lees verder
