Samenvatting: Het meerdere keren bekijken van afbeeldingen van hetzelfde voedsel kan leiden tot een vol gevoel. Een nieuwe studie wees uit dat wanneer deelnemers 30 keer dezelfde afbeelding van voedsel zagen, ze vervolgens kleinere porties kozen in vergelijking met degenen die de afbeelding slechts drie keer zagen.
Het onderzoek is geworteld in gefundeerde cognitieve theorie, wat aangeeft dat onze cognitieve perceptie onze eetlust aanzienlijk beïnvloedt. De bevindingen kunnen in de toekomst mogelijk van invloed zijn op strategieën voor gewichtsbeheersing.
Basiselementen:
- Het herhaaldelijk bekijken van afbeeldingen van hetzelfde voedsel kan gevoelens van volheid veroorzaken.
- Cognitieve perceptie, dat wil zeggen hoe we over eten denken, speelt een belangrijke rol bij het bepalen van onze eetlust.
- Dit onderzoek zou mogelijk kunnen bijdragen aan strategieën voor gewichtsverlies door gebruik te maken van de kracht van repetitieve voedselbeelden.
Bron: Universiteit van Aarhus
Het internet staat vol met foodfoto’s: op nieuwssites, sociale media en reclamebanners die overal verschijnen.
Veel van de voedselafbeeldingen worden geüpload om specifiek voedsel te verkopen. Het idee is dat beelden op Facebook of Instagram ons doen verlangen naar bijvoorbeeld een hamburger van McDonalds. Met andere woorden, het beeld wekt onze honger.
Nieuw onderzoek van de Universiteit van Aarhus laat nu zien dat afbeeldingen juist het tegenovergestelde effect kunnen hebben. Tenminste als we herhaaldelijk foto’s van hetzelfde product zien.
Sommige experimenten onthullen dat we verzadiging kunnen voelen als we hetzelfde beeld meer dan 30 keer zien. Tjark Andersen, die onlangs zijn doctoraat verdedigde bij de afdeling Voedingswetenschappen aan de Universiteit van Aarhus, legt meer uit.
“In onze experimenten hebben we aangetoond dat wanneer deelnemers 30 keer dezelfde afbeelding van voedsel zagen, ze zich voller voelden dan wanneer ze de afbeelding eerder hadden gezien. “Deelnemers die de afbeelding meerdere keren te zien kregen, kozen ook een kleinere portie dan degenen die de afbeelding slechts drie keer hadden gezien toen we vervolgens vroegen naar de portiegrootte die ze wilden”, zegt hij.
Je hersenen bedriegen om je vol te voelen
Het klinkt misschien vreemd dat de deelnemers zich verzadigd voelden zonder iets te eten. Maar dat is eigenlijk heel natuurlijk, legt Tjark Andersen uit. Hoe we over eten denken, heeft een groot effect op onze eetlust.
“Je eetlust hangt nauwer samen met je cognitie dan de meesten van ons denken. Hoe we over ons eten denken, is erg belangrijk”, zegt hij en vervolgt:
“Studies hebben aangetoond dat als je mensen vertelt over de verschillende kleuren van Jelly Beans, zelfs als ze genoeg rode Jelly Beans hebben gegeten, ze nog steeds de gele willen. Ook als beide kleuren hetzelfde smaken.”
In de context van hersenonderzoek worden deze bevindingen verklaard door de zogenaamde gegronde cognitieve theorie. Als je je bijvoorbeeld voorstelt je tanden in een sappige appel te zetten, worden dezelfde delen van de hersenen gestimuleerd alsof je daadwerkelijk in een appel bijt.
“Je krijgt een normaal antwoord op iets waar je alleen maar aan hebt gedacht. Daarom kunnen we ons helemaal tevreden voelen zonder iets te eten”, zegt hij.
Een groot online experiment
Tjark Andersen en zijn collega’s zijn niet de eersten die ontdekken dat we een vol gevoel kunnen krijgen door naar plaatjes van eten te kijken. Andere onderzoeksgroepen hebben dit eerder aangetoond.
Het nieuwe onderzoek van de Universiteit van Aarhus is dat ze hebben gekeken naar het aantal herhalingen dat nodig is – en of variatie in afbeeldingen het gevoel van verzadiging wegneemt.
“We weten uit eerdere studies dat afbeeldingen van verschillende soorten voedsel niet hetzelfde effect hebben op verzadiging. Zo heb je echt een vol gevoel na het hoofdgerecht maar heb je nog ruimte voor een toetje. Zoete dingen zijn een heel ander soort voedsel, ‘zegt ze.
Om te onderzoeken of variatie in eten het gevoel van verzadiging volledig wegneemt, ontwierpen Tjark Andersen en zijn collega’s een reeks online experimenten. Uiteindelijk bereikten ze meer dan 1.000 mensen met hun digitale experimenten.
Eerst lieten ze een foto zien van effen oranje M&M’s. Sommige deelnemers kregen de afbeelding drie keer te zien, anderen 30 keer. De groep die de meeste plaatjes zag, M&M, voelde zich na afloop voller, legt Tjark Andersen uit.
“Ze moesten antwoorden hoeveel M&M’s tussen 1 en 10 ze wilden. De groep die 30 afbeeldingen van oranje chocoladeknopen had gezien, koos een kleiner aantal dan de andere twee groepen.”
Daarna herhaalden ze het experiment. Dit keer met M&M’s in verschillende kleuren. De kleuren veranderden het resultaat niet.
Uiteindelijk hebben ze de M&M’s vervangen door Skittles. In tegenstelling tot M&S smaken Skittles anders, afhankelijk van de kleur.
“Als de kleur geen rol speelde, dan moet het de fantastische smaak zijn. Maar ook hier vonden we geen significant effect. Dit suggereert dat meer parameters dan kleur en smaak moeten worden veranderd om de verzadiging te kunnen beïnvloeden”, legt hij uit.
Het kan worden gebruikt als strategie voor gewichtsverlies
Sinds 1975 is het aantal mensen met overgewicht wereldwijd verdrievoudigd. Volgens de WHO is obesitas een van de grootste gezondheidsuitdagingen waarmee mensen worden geconfronteerd. En de reden dat we zo dik worden, is omdat we te veel eten en te veel ongezond eten en niet genoeg bewegen.
Hier komen de resultaten van Tjark Andersen om de hoek kijken. Misschien kunnen ze worden toegepast als een methode om de eetlust onder controle te houden, zegt hij.
“Stel je voor dat je een app bouwt op basis van een Google-zoekopdracht. Laten we zeggen dat je pizza wilde. Je opent de app. Kies pizza – en het toont veel foto’s van pizza terwijl je je voorstelt dat je hem eet. Op die manier kun je een gevoel van verzadiging krijgen en misschien gewoon geen zin meer hebben in pizza.”
Misschien kunnen de effecten ervan beter worden gebruikt om ervoor te zorgen dat u niet aan een maaltijd begint. Studiedeelnemers kozen iets minder Skittles of M&M’s, wat neerkomt op minder dan 50 calorieën.
“Je bespaart niet veel calorieën tenzij je helemaal niet aan een maaltijd begint. Maar wellicht kan de methode hier ook voor gebruikt worden. Het zou interessant zijn om dit te onderzoeken’, zegt hij.
Sociale media stromen over van eten
Tjark Andersen en verschillende andere onderzoekers onderzoeken hoe voedseladvertenties op sociale media ons beïnvloeden omdat we voortdurend worden blootgesteld aan heerlijk eten.
Een paar jaar geleden probeerde een Amerikaans onderzoeksteam te achterhalen hoeveel voedseladvertenties we gemiddeld tegenkomen als we op sociale media zijn. De onderzoekers volgden verschillende jongeren en brachten de inhoud die ze tegenkwamen in kaart.
Gemiddeld zagen jongeren in 12 uur 6,1 posts over eten. De overgrote meerderheid van de berichten waren foto’s van eten – en meer dan een derde waren van desserts of ander zoet voedsel.
Internet en in het bijzonder sociale media kunnen er mede toe bijdragen dat we steeds zwaarder worden. Maar het kan ook de oplossing zijn.
Alleen de toekomst zal het leren.
Over dit nieuws over voeding en neurowetenschappelijk onderzoek
Auteur: Jeppe Kyhne Knudsen
Bron: Universiteit van Aarhus
Contact: Jeppe Kyhne Knudsen – Universiteit van Aarhus
Afbeelding: Afbeelding gecrediteerd aan Neuroscience News
Originele onderzoek: Vrije toegang.
“Imagined eating – Een onderzoek naar priming en sensorisch-specifieke verzadiging” door Tjark Andersen et al. Trek
Abstract
Verbeeld eten – Een onderzoek naar priming en zintuiglijke verzadiging
Hoewel obesitas een urgent probleem blijft, wordt de algemene bevolking nog steeds blootgesteld aan meer digitale voedselinhoud dan ooit tevoren.
Veel onderzoeken hebben het stimulerende effect van visuele voedselinhoud aangetoond, dat wil zeggen blootstelling aan voedselaanwijzingen die de eetlust en voedselinname verhogen.
Recent onderzoek wijst er daarentegen op dat herhaaldelijk denkbeeldig eten verzadiging kan bevorderen en de voedselinname kan verminderen. Dergelijke bevindingen zijn voorgesteld als mogelijke behandelingen voor overmatige blootstelling aan voedselsignalen.
De vrijwel onbeperkte verscheidenheid aan digitale voedselinhoud die tegenwoordig beschikbaar is, kan echter de verzadigingsinspanningen ondermijnen. Het huidige werk heeft tot doel eerdere bevindingen te repliceren en uit te breiden door een vergelijking tussen proefpersonen te introduceren, algemene en (sensorische) specifieke hunkeringen naar voedsel te ontwarren, en ook het modererende effect van een verscheidenheid aan visuele en smaakstimuli in overweging te nemen.
Drie online onderzoeken (N = 1149 totaal) bewerkte voedselkleur- en smaakvariëteit en onthulde op reproduceerbare wijze een niet-lineair denkbeeldig voedseldosis-responspatroon: 3 herhalingen klaargemaakt, terwijl 30 herhalingen gevoed werden.
Priming bleek specifiek te zijn voor de smaak van de blootgestelde stimulus, en verzadiging leek, in tegenstelling tot eerdere literatuur, meer algemeen te zijn. Noch de kleurvariëteit, noch de smaakvariëteit modereerde beide reacties op betrouwbare wijze.
Daarom suggereren de resultaten dat een intensere variëteit nodig kan zijn om de door het beeld veroorzaakte verzadiging te veranderen.
