Samenvatting: Een nieuwe studie onthult een mogelijk verband tussen depressieve symptomen, leven in achtergestelde stadswijken en versnelde veroudering. Het onderzoek gebruikte epigenetische klokken op basis van DNA-methylatie om de biologische leeftijd te schatten en vond voortijdige veroudering bij mensen met deze aandoeningen.
De studie vond ook een verband tussen een grotere achterstand in de buurt en een verhoogd risico op overlijden. Het effect van depressie op vroegtijdige veroudering bleek niet gerelateerd te zijn aan achterstand in de buurt, wat op verschillende onderliggende mechanismen wijst.
Basiselementen:
- De studie gebruikte epigenetische klokken op basis van DNA-methylatie, die hielpen bij het schatten van het verschil tussen chronologische leeftijd en biologische leeftijd.
- Depressieve symptomen en het leven in een achtergestelde stadswijk bleken onafhankelijk geassocieerd te zijn met versnelde biologische veroudering.
- Uit de studie bleek dat voor elke toename van de mate van depressiesymptomen het risico op overlijden met een maand versnelde.
Bron: McMaster Universiteit
Depressief zijn en in een achtergestelde stadswijk wonen, kan ervoor zorgen dat je sneller ouder wordt, volgens een nieuwe studie onder leiding van onderzoekers van McMaster University.
De bevindingen, gepubliceerd op 5 juni in The Journals of Gerontology, Serie A: Biologische Wetenschappen en Medische Wetenschappen, Ze toonden aan dat het leven in stedelijke omgevingen die worden gekenmerkt door materiële en sociale ongelijkheden en depressieve symptomen onafhankelijk werden geassocieerd met vroegtijdige biologische veroudering, zelfs nadat rekening was gehouden met gezondheids- en gedragsrisicofactoren op individueel niveau, zoals chronische aandoeningen en slecht gezondheidsgedrag.
Parminder Raina, een professor in de afdeling Gezondheidsonderzoeksmethoden, bewijs en impact aan de McMaster University, leidde het onderzoeksteam, dat bestond uit onderzoekers uit Nederland, Noorwegen en Zwitserland.
“Onze studie gebruikte twee op DNA-methylatie gebaseerde schatters, bekend als epigenetische klokken, om veroudering op cellulair niveau te onderzoeken en het verschil tussen chronologische leeftijd en biologische leeftijd te schatten”, zegt Divya Joshi, eerste auteur van de studie en wetenschappelijk medewerker bij de afdeling . van methoden voor gezondheidsonderzoek, bewijs en impact bij McMaster.
“Onze bevindingen toonden aan dat deprivatie in de buurt en depressieve symptomen positief geassocieerd waren met versnelling van de epigenetische leeftijd geschat met behulp van de GrimAge DNAm-klok.
“Dit draagt bij aan het groeiende bewijs dat wonen in stedelijke gebieden met meer achterstand in de buurt en depressieve symptomen beide geassocieerd zijn met vroegtijdige biologische veroudering.”
Depressieve symptomen in het onderzoek werden gemeten met behulp van een gestandaardiseerde depressieschaal met 10 items. De onderzoekers vonden een versnelling van een maand in het risico op overlijden voor elke puntstijging van de depressiesymptoomscore.
Ze dachten dat het emotionele leed veroorzaakt door depressie zou kunnen leiden tot meer biologische slijtage en ontregeling van fysiologische systemen, wat op zijn beurt zou kunnen leiden tot vroegtijdige veroudering.
De onderzoekers beoordeelden buurtmateriaal en sociale deprivatie met behulp van twee indicatoren die zijn ontwikkeld door het Canadian Urban Environmental Health Research Consortium (CANUE) op basis van de volkstelling van 2011.
Sociale deprivatie weerspiegelt de aanwezigheid van minder sociale hulpbronnen in het gezin en de gemeenschap, en materiële deprivatie is een indicatie van het onvermogen van mensen om toegang te krijgen tot goederen en gemakken van het moderne leven, zoals adequate huisvesting, voedzaam voedsel, een auto, snel internet of een buurt met recreatieve voorzieningen.
De onderzoekers vonden een toename van het risico op overlijden met bijna een jaar voor degenen die werden blootgesteld aan grotere achterstand in de buurt in vergelijking met lagere buurtachterstand.
De studie vond niet dat buurtachterstand het effect van depressieve symptomen op epigenetische leeftijdsversnelling versterkte.
“Onze resultaten toonden aan dat het effect van buurtdeprivatie op epigenetische leeftijdsversnelling vergelijkbaar was, ongeacht depressieve symptomen, wat suggereert dat depressie epigenetische leeftijdsversnelling beïnvloedt door mechanismen die niets te maken hebben met buurtdeprivatie,” zei Joshi.
Het onderzoek keek naar epigenetische gegevens van 1.445 deelnemers die deelnamen aan de Canadian Longitudinal Study on Aging (CLSA), een onderzoeksplatform dat meer dan 50.000 deelnemers volgde die tussen de 45 en 85 jaar oud waren toen ze werden aangeworven.
“Longitudinale studies zoals CLSA zijn belangrijk om associaties zoals die gevonden in deze studie te bevestigen”, zegt Raina, de senior auteur van de studie en CLSA’s hoofdonderzoeker.
“Door dezelfde groep deelnemers 20 jaar te volgen, kunnen we bepalen of de epigenetische veranderingen in de loop van de tijd stabiel of omkeerbaar zijn. We zullen ook inzicht krijgen in de mechanismen die leiden tot versnelde epigenetische veroudering.”
Financiering: Ondersteuning voor CLSA wordt geleverd door de regering van Canada via de Canadian Institutes of Health Research en de Canada Foundation for Innovation. Aanvullende ondersteuning voor deze studie werd geleverd door het Horizon 2020-programma van de Europese Unie.
Over dit onderzoeksnieuws over depressie en ouder worden
Auteur: Veronica McGuire
Bron: McMaster Universiteit
Contact: Veronica McGuire – McMaster Universiteit
Afbeelding: Afbeelding gecrediteerd aan Neuroscience News
Originele onderzoek: De bevindingen worden getoond op De Journals of Gerontology Serie A
