Astronomen hebben onlangs een asteroïde ontdekt die met onze planeet mee wijst tijdens zijn jaarlijkse reis rond de zon. Deze asteroïde, genaamd 2023 FW13, wordt door experts beschouwd als een “quasi-maan” of “quasi-satelliet”, aangezien hij rond de zon draait in een vergelijkbaar tijdsbestek als de aarde, hoewel hij weinig wordt beïnvloed door de zwaartekracht van onze planeet. Trekken.
De asteroïde – met een diameter van slechts 15 meter en ongeveer 14 miljoen kilometer van de aarde – werd voor het eerst opgemerkt op 28 maart 2023 door de Pan-STARRS-surveytelescoop, die zich op de top van Haleakalā bevindt, een slapende vulkaan op het Hawaïaanse eiland Maui.
Kort daarna werd zijn aanwezigheid in het aardgebied bevestigd door de telescoop Canada-Frankrijk-Hawaii en twee observatoria in Arizona (het Kitt Peak National Observatory en het Mt. Lemmon SkyCenter). Op 1 april werd het officieel geregistreerd door het Minor Planet Center van de International Astronomical Union, een organisatie die verantwoordelijk is voor het identificeren van nieuwe planeten, manen en andere astronomische objecten in ons zonnestelsel.
Classificatie 2023 FW13
Dit nieuws trok de aandacht van journalist en astronoom Adrien Coffinet, die een baansimulator gebruikte die was ontwikkeld door amateurastronoom Tony Dunn om het pad van de asteroïde in kaart te brengen. Het model toonde aan dat 2023 FW13 in dezelfde tijd rond de zon reist als de aarde, terwijl het ook om onze planeet cirkelt, wat Coffinet ertoe bracht het te classificeren als een “quasi-maan”.
Echter, zoals Alan Harris – een senior onderzoeker aan het Space Science Institute in Boulder, Colorado – opmerkt, aangezien de aarde vrijwel geen rol speelt in de beweging van de asteroïde, kan het een beetje moeilijk zijn om het te classificeren als een “quasi-satelliet”. .
Onze kosmische metgezel
Ongeacht de classificatie lijkt 2023 FW13 echter al minstens 100 v.Chr. De kosmische metgezel van onze planeet te zijn geweest. en zal waarschijnlijk de aarde blijven volgen in haar baan rond de zon tot ongeveer 3700 na Christus. “Het lijkt de langste quasi-aarde-satelliet te zijn die tot nu toe bekend is”, zei Coffinet.
Ondanks dat deze asteroïde relatief dicht bij onze planeet zweeft, is het gelukkig onwaarschijnlijk dat hij op ramkoers met de aarde komt. “Het goede nieuws is dat zo’n traject niet resulteert in een impacttraject ‘uit het niets’,” zei Harris.
Volgens Richard Binzel, een astronoom aan het Massachusetts Institute of Technology (MIT), zouden astronomische objecten zoals deze kunnen fungeren als “springplanken” naar Mars, wat betekent dat ze binnenkort door ruimtevaartuigen kunnen worden bereikt vanwege hun relatief lage snelheid, veroorzaakt doordat ze bijna overeenkwam met de baan van de aarde. Een ruimtemissie die dergelijke asteroïden probeert te bereiken, “is logisch als een manier om deep space-missies te oefenen voordat een bemanning en hardware worden ingezet voor een grotere missie naar Mars. Het is een shakedown-cruise, ‘concludeerde Binzel.
Wat is een quasi-maan?
Een asteroïde en een quasi-maan zijn geen elkaar uitsluitende categorieën. Het zijn eerder termen die verschillende aspecten van de aard en het gedrag van een object in de ruimte beschrijven.
Een asteroïde is een klein, rotsachtig object dat in een baan om de zon draait. De meeste bevinden zich in de asteroïdengordel, een ruimtegebied dat tussen de banen van Mars en Jupiter ligt, hoewel er veel asteroïden zijn met banen die hen dichter bij de aarde brengen (deze staan bekend als near-earth asteroïden).
Een quasi-maan daarentegen is een term die een asteroïde beschrijft die gevangen zit in een synchrone baan met een planeet. Het is geen echte maan omdat hij niet in een eenvoudig, gesloten pad om de planeet draait. In plaats daarvan beweegt het in een complexe baan die het rond de planeet brengt, maar ook weg van de planeet.
Een voorbeeld van een quasi-maan is RH120 uit 2006, een kleine asteroïde die kort met de maan in een baan om de aarde draaide. In feite was dit object in 1:1 coördinatie met de aarde. Zijn baan rond de zon was even lang als die van de aarde, maar de invloed van de zwaartekracht van de aarde maakte zijn pad onregelmatig en complex.
Hoewel het onjuist is om dergelijke objecten “tweede manen” voor de aarde te noemen, vormen ze een interessante klasse van Near-Earth Objects (NEO’s) en een bewijs van de complexiteit van zwaartekrachtinteracties in ons zonnestelsel.
—
Met Andrej Ionescu, Earth. com Staf Schrijver
Bekijk EarthSnap, een gratis app van Eric Ralls en Earth.com.
