Toen Miller voor het eerst de heuvel beklom als Major Leaguer, was de vurige persoonlijkheid waar iedereen dol op was volledig te zien. De getalenteerde rechtshandige zorgde ervoor dat hij al vroeg indruk maakte na vijf innings met één slag in de 8-1 overwinning van de Dodgers op de Braves op dinsdagavond.
“Het voelt geweldig. Ik was er erg enthousiast over, ‘zei Miller. “Ik bedoel, dit is een geweldige line-up. Je moet daar zelfverzekerd blijven. Het is gemakkelijk voor veel jongens om te falen. Hoe ruw die eerste inning ook was – ze hebben me een paar vaten gegeven – je moet in het moment blijven, blijven waar ik sta, blijf pitchen, blijf in de zone.
Miller, de nummer 19 in honkbal en de beste in een getalenteerde Dodgers-organisatie, had meer dan 20 vrienden en familieleden bij de hand voor een avond die hij nooit zal vergeten. Het is waar hij van droomde toen de Dodgers hem in 2020 in de eerste ronde uit Louisville haalden.
Miller gaf echter toe dat hij “behoorlijk nerveus” was, ondanks dat hij met vertrouwen op de heuvel was gesprongen. Een deel ervan had te maken met het natuurlijke gevoel van het veld in je eerste Major League-wedstrijd. Andere factoren waren onder meer Spencer Strider, een van de vroege favorieten om de National League Cy Young Award te winnen, en een Braves streak.
Misschien zag Miller het nooit op deze manier aankomen. Misschien waren de zenuwen ongekend hoog. Maar het tafereel leek de jonge rechtshandige helemaal niet van zijn stuk te brengen, want hij sloeg er vijf in zijn vijf innings.
“Hij was echt indrukwekkend”, zei Dodgers-manager Dave Roberts. “Ik vond dat hij vanavond veel evenwicht toonde. Hij deed geweldig werk door zijn emoties, de adrenaline, te beheersen. Hij toonde veel houding … en een beetje lef, en deed gewoon mee. Voor hem was vijf worden een grote opsteker.”
Het rapport over Miller aan het begin van zijn carrière is dat hij het radarkanon gaat verlichten met een krachtige fastball met vier naden. Dat was inderdaad het geval, want Miller sloeg 100,1 mph op de eerste worp van zijn loopbaan tegen Ronald Acuña Jr., waardoor hij een grounder op het derde honk afdwong. In feite duurden negen van Millers eerste 19 pitches vier uur, bijna allemaal met of boven de 160 km / u.
Maar de aanval van Braves wachtte op Millers viervoudige en wist een punt te scoren in de eerste inning op een Sean Murphy-honkslag en een Austin Riley-tweehonkslag, die beide tegen de verwarming kwamen. Opmerkelijk genoeg begon Millers volwassenheid en concurrentievermogen toen.
Miller wendde zich tot zijn andere drie pitches – slider, changeup, curveball – om zich goed te settelen. Hij werkte zich door het verkeer in de derde en vierde inning, maar was in staat om worpen te maken wanneer dat nodig was om de Braves op slechts één punt te houden. Miller ging vijf van de 10 swingend en miste op de slider en curveball.
“DE [fastball] dat viel op, maar hij had ook een goed gevoel voor zijn secundaire worpen”, zei eerste honkman Matt Olson van Braves, die twee hits sloeg tegen Miller. “Je ziet een man komen met een onstuitbare fastball, je weet niet of het gewoon een man zal zijn die daarboven gewoon hard gooit. Maar zo was het niet.”
Millers promotie naar de Majors kwam waarschijnlijk een paar weken of maanden eerder dan gepland. Zelfs Miller gaf toe dat hij verrast was toen hij werd gebeld. De rechtshandige stond het hele voorjaar aan de kant met een rechterschouderblessure. Hij maakte slechts vier starts met Triple-A Oklahoma City en werd in twee daarvan hard geraakt.
De Dodgers wachten al een paar seizoenen op het debuut van Miller en Stone. Het waren twee belangrijke redenen waarom de Dodgers niet de behoefte voelden om buiten het seizoen explosieve aankopen te doen in de rotatie. Het is tijd om hun gelijk te bewijzen. Dat deden ze de afgelopen twee nachten in Atlanta.
“Ik ben dankbaar dat ze mijn naam noemden,” zei Miller. “Ze hadden veel andere namen kunnen noemen. Ik ben zeer vereerd dat ik ben uitgenodigd.”
