Astronomen beweren het mysterie van het op hol geslagen superzware zwarte gat te hebben opgelost

Een mysterieus spoor van sterren dat acht miljard jaar geleden werd gevormd en onlangs werd ontdekt door de Hubble-ruimtetelescoop, vormde een uitdaging voor een aantal onderzoeksteams. De grootte is vergelijkbaar met die van de Melkweg, en deze zeer smalle structuur heeft aanleiding gegeven tot vele verklaringen voor de oorsprong ervan.

Volgens een controversiële eerste hypothese zou dit spoor van sterren het resultaat kunnen zijn van een superzwaar zwart gat dat door een gigantische gaswolk trekt. Dit idee sprak al snel tot de verbeelding van de astronomische gemeenschap, omdat er een groot aantal gecompliceerde buitengewone omstandigheden voor nodig is. Om deze reden bleven verschillende wetenschappelijke groepen verschillende en minder exotische scenario’s onderzoeken die de waarnemingen zouden kunnen verklaren.

In een recente studie gepubliceerd in Astronomie & Astrofysica, concludeerden onderzoekers van het Instituto de Astrofísica de Canarias (IAC) dat deze ongewone sterstructuur kan worden geïnterpreteerd als een sterrenstelsel zonder een uitstulping aan de rand. Dergelijke sterrenstelsels, ook wel dunne of platte sterrenstelsels genoemd, komen relatief vaak voor.

“De bewegingen, grootte en kwantiteit van de sterren komen overeen met wat is gezien in sterrenstelsels in het lokale universum”, legt Jorge Sanchez Almeida uit, een IAC-onderzoeker die de eerste auteur van het artikel is. “Het is een opluchting dat we de oplossing voor dit mysterie hebben gevonden. Het nieuwe voorgestelde scenario is veel eenvoudiger. In zekere zin is het ook jammer, want het bestaan ​​van ontsnappende zwarte gaten wordt verwacht en dit had de eerste waarneming kunnen zijn. ”

Om de hypothese van een melkweginterpretatie te ondersteunen, vergeleek het team de mysterieuze structuur met een bekend lokaal uitstulpingsvrij sterrenstelsel, IC5249, dat een vergelijkbare stellaire massa heeft, en vond een verrassende overeenkomst. In de woorden van Mireia Montes, een IAC-onderzoeker die co-auteur was van het artikel: “Toen we de snelheden van deze verre sterstructuur analyseerden, realiseerden we ons dat ze erg leken op die van de rotatie van sterrenstelsels. we besloten om een ​​veel dichterbij sterrenstelsel te vergelijken en ontdekten dat ze erg op elkaar lijken.”

“We hebben ook gekeken naar de relatie tussen de massa van het vermoedelijke sterrenstelsel en zijn maximale rotatiesnelheid en ontdekten dat het inderdaad een sterrenstelsel is dat zich gedraagt ​​als een sterrenstelsel”, zegt Ignacio Trujillo, een IAC-onderzoeker die aan het onderzoek deelnam. “Het is een interessant object omdat het een vrij groot sterrenstelsel is op een zeer grote afstand van de aarde, waar de meeste sterrenstelsels kleiner zijn”, voegt hij eraan toe.

Met de komende waarnemingen kan dit object in meer detail worden bestudeerd.