Αυτός ο μήνας Pride είναι η εξέγερση των «Νορμίων» καθώς οι Αμερικανοί απορρίπτουν τον εξτρεμισμό

Ειδοποίηση

Με Στίβεν Φ. Χέιγουορντ

4 Ιουνίου 2023 | 9:52 μ.μ.

Εάν είστε αρκετά μεγάλοι, θυμηθείτε το Εθνικό Συνέδριο των Δημοκρατικών το 1984 που πραγματοποιήθηκε στο Σαν Φρανσίσκο.

Αυτός ο συγγραφέας τον κάλυψε ως νεαρό δημοσιογράφο, παρακολουθώντας την επιδεικτική παρέλαση των ομοφυλοφίλων υπερηφάνειας στην οδό Market την ημέρα έναρξης του συνεδρίου, το επίκεντρο του οποίου ήταν η ομάδα των Sisters of Perpetual Indulgence.

Το συγκρότημα, τότε υπό την ηγεσία της Sister Boom-Boom, ήταν αξιοσημείωτο για την οικονομική χρήση του δέρματος για να καλύψει τη σωματική του διάπλαση, παράλληλα με τη σκόπιμη κοροϊδία της Καθολικής Εκκλησίας.

Ένας Ρεπουμπλικανός πράκτορας που παρατηρούσε τη σκηνή παρατήρησε σε αυτόν τον συγγραφέα: «Το 1972, πληρώσαμε ανθρώπους για να το κάνουν αυτό στον Τζορτζ ΜακΓκόβερν στο Μαϊάμι. τώρα οι Δημοκρατικοί μας το κάνουν δωρεάν.

Αυτό το κομμάτι της υπερβολής – οι Δημοκρατικοί του 1984 προσπάθησαν να κρατήσουν μυστική την γκέι σκηνή του Bay Area – θεωρείται υποτιμητικό σήμερα, καθώς το Δημοκρατικό Κόμμα έχει στοιχηματίσει όλα στην απεριόριστη αυτοέκφραση, σε σημείο που η κυβέρνηση Μπάιντεν φαινομενικά αποφεύγει να χρησιμοποιήσει ο όρος «γυναίκα» σε όλα τα επίσημα έγγραφα πολιτικής.

Εν τω μεταξύ, οι Los Angeles Dodgers, που κάποτε ανήκαν σε μια συντηρητική καθολική οικογένεια, αγκάλιασαν δημόσια τις Αδελφές της Διαρκούς Επιείκειας και μεγάλο μέρος της εταιρικής Αμερικής «ξύπνησε».

Ένα δημοφιλές σύνθημα στα δεξιά είναι “Wake up, go break”, αλλά μέχρι τις τελευταίες εβδομάδες υπήρχαν ελάχιστα στοιχεία που να υποστηρίζουν αυτήν την πρόταση.

Οι προσπάθειες οργάνωσης καταναλωτικών μποϋκοτάζ προϊόντων ή εταιρειών, όπως το NFL μετά το γονάτισμα του Colin Kaepernick για τον εθνικό ύμνο, απέτυχαν γενικά αφού είχαν μικρό αποτέλεσμα.

Στη συνέχεια ήρθε η κατάρρευση του Bud Light, στην οποία η Anheuser-Busch προσπάθησε να εκμεταλλευτεί την αίσθηση του «influencer» της trans-celebrity, Dylan Mulvaney, με ένα ειδικό κουτί που κατασκευάστηκε μόνο για τον Mulvaney, το οποίο ο Mulvaney αγκάλιασε σε όλη τη διαδρομή στο Instagram και αλλού.

Ένα αυθόρμητο μποϊκοτάζ της Bud Light, πρώην μάρκας με τις μεγαλύτερες πωλήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, μείωσε τις πωλήσεις κατά περισσότερο από το ένα τέταρτο μετά από αυτό το ατυχές κόλπο και η απώλεια μεριδίου αγοράς φαίνεται να συνεχίζεται.

Η μετοχή της Anheuser-Busch υποχώρησε 15% και τα κουτιά Bud Light παραμένουν απούλητα στα ράφια των καταστημάτων παρά τις μεγάλες εκπτώσεις στις τιμές, ενώ οι πωλήσεις ανταγωνιστικών εμπορικών σημάτων όπως οι Coors Light και Miller Lite αυξήθηκαν.

Οι αναφορές του Barron ότι αρκετοί αναλυτές πιστεύουν ότι η εγκατάλειψη του Bud Light θα μπορούσε να διαρκέσει, καθιστώντας τη μικρο-στοχευμένη προώθηση του Mulvaney ίσως το μεγαλύτερο λάθος μάρκετινγκ που εξοντώνει την επωνυμία από τη δίαιτα Ayds τη δεκαετία του 1980.

Κάποιος στο τμήμα μάρκετινγκ της Target προφανώς αποφάσισε να πει “Hold my Bud Light” και να μιμηθεί αυτή τη στρατηγική αποξένωσης των καταναλωτών.

Μια αξιοσημείωτη προσφορά από τη σειρά προϊόντων Pride Month των καταστημάτων είναι τα ολόσωμα μαγιό “γυναικεία” “φιλικά με πιέτα” για πλήρως εξοπλισμένους άνδρες που επιθυμούν να ντύνονται σαν γυναίκες.

Ένα άλλο αυθόρμητο μποϊκοτάζ των καταναλωτών απογειώθηκε και η τιμή της μετοχής της Target έπεσε για 10 συνεχόμενες ημέρες, χάνοντας 15% καθώς η υπόλοιπη αγορά άρχισε να ράλι, με τη χειρότερη επίδοσή της στη Wall Street τα τελευταία 23 χρόνια.

Στο τέλος της εβδομάδας, η JP Morgan υποβάθμισε τη δράση του Target.

Η αντίδραση ενάντια στη ρευστότητα των φύλων δεν περιορίζεται στους καταναλωτές.

Αρκετοί αστέρες του Μπέιζμπολ της Major League έχουν επικρίνει δημόσια τους Ντότζερς και έχει υπάρξει μια αυξανόμενη αντίδραση εναντίον ανατομικών ανδρών που συμμετέχουν σε γυναικεία αθλητικά γεγονότα.

Αυτή η στιγμή είναι διαφορετική: μια γραμμή έχει ξεπεραστεί και οι «νόρμες», λόγω έλλειψης καλύτερου όρου για τους παραδοσιακούς Αμερικανούς της μεσαίας τάξης, λένε «φτάνει πια».

Η μακροπρόθεσμη τάση της αμερικανικής κοινωνικής ζωής εδώ και δεκαετίες έχει διευρύνει τα όρια της ατομικής έκφρασης και αυτοπροσδιορισμού.

Οι Αμερικανοί ήταν γενικά ανεκτικοί, αν και μερικές φορές αργούν να κινηθούν, σε αυτά που κάποτε θεωρούνταν «παρεκκλίνοντα» χαρακτηριστικά όπως η ομοφυλοφιλία, αλλά και οι διαφυλετικοί γάμοι και οι εργαζόμενες γυναίκες.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι μέχρι την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου του 2015 Oberfell που νομιμοποίησε τους γάμους ομοφυλόφιλων, η κοινή γνώμη είχε έρθει να υποστηρίξει την ιδέα, αφού είχε αντιταχθεί σθεναρά μόλις πριν από 20 χρόνια.

Αλλά η τρέχουσα ώθηση για ρευστότητα των φύλων διαφέρει θεμελιωδώς από τα προηγούμενα κινήματα «απελευθέρωσης», καθώς απαιτεί πλήρη άρνηση της ίδιας της ανθρώπινης φύσης και απαιτεί συμμόρφωση με αυτό το ριζοσπαστικό όραμα.

Μακριά από το να θέλει απλώς να γίνει ανεκτή ή να μείνει μόνο του, το νέο τρανσέξουαλ κίνημα επιμένει στην υπέρβαση όλων των θεσμικών και κοινωνικών ορίων, από τις τουαλέτες μέχρι τον αθλητισμό μέχρι την τάξη του δημοτικού σχολείου.

Οι Αμερικανοί έχουν σε μεγάλο βαθμό ανεχτεί άτομα που προηγουμένως περιγράφονταν ως «τραβεστίτες», αλλά τι εξηγεί την ανυποχώρητη επιμονή να πραγματοποιούνται εκθέσεις «drag-queen»; για παιδιά?

Γιατί η σκληρή καταστολή των αντίθετων φωνών στην ιατρική κοινότητα σχετικά με επιθετικές ιατρικές παρεμβάσεις σε παιδιά των οποίων ο εγκέφαλος και η προσωπικότητα γνωρίζουμε ότι απέχει πολύ από το να έχει αναπτυχθεί πλήρως;

Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό που ευφημιστικά ονομάζεται «φροντίδα που επιβεβαιώνει το φύλο» έχει πρόσφατα περιοριστεί σοβαρά στην Ευρώπη.

Καθώς οι δημοσκοπήσεις βρίσκουν την πλειοψηφία των Αμερικανών που αντιτίθενται στην αρχή της ρευστότητας των φύλων, θεωρήστε την τρέχουσα στιγμή την εξέγερση των Normies.

Για τα αμερικανικά ιδρύματα που έχουν επιδοθεί σε αυτόν τον εξτρεμισμό, ίσως θα έπρεπε να πούμε ότι ο Μήνας Υπερηφάνειας προηγείται της πτώσης.

Ο Steven F. Hayward είναι μόνιμος υπότροφος στο Ινστιτούτο Κυβερνητικών Σπουδών στο UC Berkeley.